|
|
|
|
|
Intermezzo over de nieuwe Orde van Dienst
Intermezzo over de nieuwe Orde van Dienst
Carola_Dahmen_150.jpg) Op 15 september, de startdienst, zijn we begonnen met de vernieuwde orde van dienst. Al in eerdere diensten heb ik elementen van deze vernieuwde orde van dienst uitgeprobeerd, dus zo heel erg nieuw was het allemaal ook weer niet. De een zegt daarom: zo veel nieuws is het helemaal niet. De ander mist misschien het een of ander vertrouwde onderdeel van de liturgie.
Wat is er concreet veranderd:
- We gaan na Bemoediging en groet zitten, niet pas na het volgende lied.
- Kyrie en Gloria is anders: Het Kyrie heeft een nieuwe melodie en het Glorialied kiezen voorgangers vrij zelf.
- Het kinderlied “Groot is de wereld” is vervangen door het lied “Christus, Gij zijt het licht in ons leven”
- Bij de voorbeden zijn acclamaties toegevoegd “Hoor ons bidden, God en luister wees nabij in licht en luister”
- Het gezongen Amen aan het einde van dienst heeft een nieuwe melodie
Deze veranderingen hebben redenen die ik graag met u deel. Het eerder zitten heeft het voordeel dat we niet twee hele liederen moeten blijven staan.
Voor sommigen is het lange staan geen probleem, maar voor anderen is het net te lang. Uit eerbied staan we nog steeds bij de bemoediging en de zegen en uit solidariteit met anderen gaan we eerder zitten.
Het kinderlied heb ik vervangen met een lied dat ook geschikt is voor de kinderen en met name eraan refereert dat de kinderen ook het licht mee naar de kinderkerk nemen (ook als canon is het leuk om te zingen)! “Christus, Gij zijt het licht in ons leven” klinkt echter ook als een mooie overgang naar het Gebed om de Geest op deze plek in de liturgie, wanneer er geen kinderen aanwezig zijn.
Met de acclamatie “Hoor ons bidden”, wordt de hele gemeente betrokken bij de voorbeden. We bidden niet alleen stil mee met de voorganger, maar verheffen allen onze stem en vragen God om naar onze gebeden te luisteren.
En dan zijn er nog de vertrouwde woorden van het Kyrie en Amen, maar dan met een nieuwe melodie. Ik ben van mening dat het belangrijk is om telkens weer nieuwe liederen en nieuwe melodieën met elkaar in diensten te zingen. Natuurlijk is het fijn om lekker mee te kunnen zingen met de vertrouwde liederen en dat blijven we ook doen. Maar het is van belang om als gemeente niet stil te blijven staan in de tijd.
Voor je het weet zijn de liederen en woorden té vertrouwd en zingen we op de automatische piloot. Ook kan het gebeuren dat we een soort “Kerklatijn” krijgen. Dat gebeurt bijvoorbeeld in zwaar gereformeerde kringen die nog de oude berijming van psalmen op hele noten zingen: de betekenis van die woorden is voor jonge generaties haast niet meer te begrijpen.
Het nieuwe Kyrie heeft een fantastische melodie, een beetje schrijnend en benadrukt zo de schreeuw om gerechtigheid die we met het Kyrie-gebed verwoorden.
De stijgende melodie van het nieuwe Amen, waarbij je haast het idee krijgt dat de melodie niet af is, maakt duidelijk: met het ‘Amen’ begint de dienst pas, de dienst aan de wereld, aan de naaste, godsdienst dus. Het Amen is niet de afsluiting, maar het begin.
De nieuwe orde van dienst wordt vanaf heden ook gestuurd aan gastvoorgangers. Zij kunnen dan ervoor kiezen om aan te sluiten bij deze nieuwe orde van dienst, maar ze zijn natuurlijk ook vrij om zelf de liturgie vorm te geven. Zo zal ik ook wel tussendoor de “Mis op de berg” niet vergeten. We blijven gewoon flexibel. Verder hoop ik dat de nieuwe orde van dienst zal doen wat ze moet doen: ons dichter brengen bij God en de naaste.
Carola Dahmen
| | terug
|
| |
|
|
|
|
21-04-2024
om
10.00 uur2kerk4.JPG)
Agenda_r.JPG "Druk op het pictogram om naar de agenda van de Grote Kerk te gaan!")
